Giel van der Togt
(1942 - 2024)

Boven: Giel van der Togt in zijn jonge jaren

Onderstaand In Memoriam is met toestemming overgenomen
uit het weekblad Draf&Rensport nr. 8 van 22 febr. 2024
Auteur: Hans Sinnige

Titel: Giel van der Togt is overleden

Vorige week werd bekend dat Giel van der Togt ons is ontvallen.
Hij is 82 jaar geworden. De jongere bezoekers zal zijn naam
weinig zeggen, de oudere des te meer. Giel was decennia lang
actief in de sport. Hij trainde en reed talloze goede dravers.

De gloriejaren van Giel heb ik helaas niet meegemaakt. Hij won in 1971 de Derby met Janky Buitenzorg. In die tijd had hij ook vele successen met Felix. Met Jello won Giel de Gouden Zweep en ook de zeges met toppaarden als Maestro Cavaljos. Speedy Pay Day, Mistral Nora en Uwe zijn bij velen nog bekend. Giel zelf leerde het vak ondermeer bij Guus Knijnenburg. Als zelfstandig trainer leidde hij Gerard Hulleman, Rob Verbaan, Hans Bot en Cees Pino op. Die laatste twee gingen, net als veel andere goede bekenden en vrienden, de laatste weken nog bij hem op bezoek. Toen ging het al niet goed meer met Giel, die in 2022 zijn steun en toeverlaat Ina verloor.

Dat de mensen uit de sport hem de laatste tijd niet waren vergeten greep hem aan, Giel was een gevoelsmens. Tegen onrecht kon hij niet en dat was de reden dat we hem de laatste tien jaar niet meer op een koersbaan hebben gezien. Na een aanvaring met het draverijcomité, waarbij hij in zijn ogen ten onrechte werd bestraft, was hij woest. Ik was erbij toen hij zei: "ik kom na vandaag nooit meer terug." Hij hield woord, hij verkocht in de week erna zijn paarden. *)
Ina ging daarna nog wel af en toe naar de baan, Giel nooit meer. Toen hij er nog wel bijna wekelijks was, stal hij het hart van onze dochter, die toen pas een paar jaar oud was en bijna altijd met ons mee moest naar de koers. De enige rijder, die ze kende en waar ze blij van werd, was Giel. Die nam altijd snoep voor haar mee, dat gaf hij haar dan met een brede grijns. Giel was een fijn mens. Zijn kinderen en de kleinkinderen zullen hem moeten missen, maar net als zij zullen ook wij hem ook nooit vergeten.
(Einde In Memoriam)

*) Aanvulling: Op verzoek van enkele vrienden van Giel is dit akkefietje even uitgezocht, ter rehabilitatie. Het ging namelijk niet om een koersincident, maar om iets fundamenteels, waarbij de reputatie van de trainer op het spel stond. En om de manier waarop het draverijcomité hiermee omging.
In het verslag van Henri van Voorn van de koersen in Groningen op 24 oktober 2010 staat: 'In de koers voor amateurrijders werd Viva di Tutie A na ingewonnen doktersadvies door het draverij-comité na het defilé alsnog uit de koers gehaald. Zowel trainer Giel van der Togt als amateur Dicky Hof wisten zeker dat er niets aan de hand was.'

Een week later stond het volgende in het vakblad, onder de kop:
"Mij zien ze nooit meer terug"

Met deze stellige woorden kijkt Giel van der Togt terug op gebeurtenissen die ertoe hebben geleid dat hij van de ene op de andere dag zijn trainers- en rijdersvergunning inleverde. Dat was vorige week zondag (24 okt. 2010), direct na de afscheidsmeeting van Jan Wagenaar tiijdens de koersen in Groningen. Giel had die dag Viva di tutie A aan de start in de koers voor amateurrijders. Zoals altijd was Dicky Hof de man die de lijnen vast had. Tot een start kwam het echter niet. "Ik was nog op het stalterrein toen Dicky terugkwam. Hij was door het comité de baan uitgestuurd na het defilé. Ze vonden dat Viva di tutie A kreupel was. Dat was ze beslist niet, ze ging net als altijd tijdens dat defilé. Ze paced een beetje. Dat komt doordat je haar niet teveel tegen moet houden. Zodra je haar laat gaan draaft ze als een klok. Dat probeerde Dicky ook aan te tonen, maar daar wilden ze niet naar luisteren. Hij moest de baan uit."
Giel ging nog voor de start van de koers zelf verhaal halen, Dicky weigerde intussen de baan te verlaten. "Ik heb geprobeerd ze te overtuigen van het feit dat ze niet kreupel was, maar dat kwam totaal niet aan. Toen ben ik heel boos geworden, je voelt je totaal machteloos. Ik ben weggegaan en heb gezegd dat ze me nooit weer op de baan zouden zien. Diezelfde avond heb ik al mijn spullen ingeleverd. Veronie Wollem en Viva di tuti A, mijn twee koerspaarden, heb ik in de verkoop. Twee jonge beestjes heb ik inmiddels verkocht, alleen een tweejarige die ik zelf heb gefokt staat hier nog. Die gaat ook de deur uit."

Wat Giel betreft is er geen weg meer terug. "Mijn vrouw vindt dat jammer, vooral voor de twee jonge paarden die we hadden. Daar heeft ze een deeltje in gehouden, die zal ik blijven trainen tot ze koersklaar zijn en ze naar een trainer kunnen. Zelf ga ik er niet meer mee naar de baan." Er komt dus echt een einde aan een tijdperk. "Ik begon als 12-jarige bij Flip Knijnenburg. Ik ben nu 69, er is in die jaren heel wat gebeurd", meldt de man die meer dan 1.000 koersen won. lets soortgelijks als waardoor hij nu stopt overkwam hem al eens eerder. Dat was jaren geleden met Meadow Frank. Die vonden ze destijds ook een keer kreupel in het defile. Ik heb dat toen bestreden en mocht starten, op mijn eigen verantwoording. Zagen ze ook maar iets dat op een foutje leek, dan zouden ze me eruit gooien. Die koers won ik. Die kans heb ik nu niet gehad."

Uiteraard vroegen we het die dag dienstdoende draverijcomité om een reactie. Voorzitter René Boers is stellig. "Het paard was absoluut kreupel. Dat stelden wij niet alleen vast, ook de dienstdoende dierenarts kwam tot dat oordeel. Wij schrappen niet zomaar een paard. Dan is er echt wat aan de hand. Dat de zaak daarna escaleerde betreur ik zeer. Giel heeft voor zijn uitlatingen en de stomp die hij aan mij uitdeelde een boete gehad van 250 euro. Liever hadden we met hem een normaal gesprek gevoerd, maar dat was niet mogelijk. Dat een man met zijn staat van dienst op deze manier de sport verlaat vind ik persoonlijk heel jammer", aldus Boers.

*) Het vervolg.
In maart 2011 heeft Henk Hamming tijdens een VDRP-vergadering een lans gebroken voor collega Giel en de NDR opgeroepen om hem te rehabiliteren.

Of deze rehabilitatie is gekomen weten we niet. We hebben het niet in Draf&Rensport en ook niet in het OB kunnen vinden.

Enkele hoogtepunten uit Giel's carrière

Boven: Ypsilon Saint en Giel v.d. Togt na hun zege
in de Spanderswoud-prijs te Hilversum d.d. 7 juli 1963.
Giel is hier 21 jaar oud en nog in dienst bij Guus Knijnenburg.

Boven: De crack Felix zegeviert hier met zijn trainer Giel v.d. Togt
op Duindigt in 1970. Hij was o.a. winnaar van:
het Kamp. van Ned.1969,
Kamp. der Ned. Paarden 1970,
2 keer Holland-België onderdeel in 1967 en 1969.

Boven: Derby-winnares Janky Buitenzorg
met haar trainer Giel van der Togt
vlak voor de Derby.

Boven: Derby 1971: Janky Buitenzorg behaalt geheel aan de buitenkant
de overwinning, voor John Areta (nr.7). Jaguar wordt 4e (achter John A),
dan naar rechts Jacco Buitenzorg (nr.11, 5e) en Just in Time (7e).

Boven: In diezelfde J-jaargang had Giel nog een crack, namelijk Jello.
Hij won o.a. GP van Baarlo, Twee Mijl van Duindigt 1972
de Gouden Zweep, Grote Fokkersprijs, Holl-België match der 5-j.
in 1973, Grote Pinksterprijs 1974 en GP v Sappemeer 1975.
Jello won totaal Hfl. 162.944

Boven: Op zijn 32e verjaardag won Giel de Gouden Zweep 1973:
Jello (2e van links) weerstaat het eindschot van Gay Rodney (links).
Henriëtte Signal wordt rechts aan de reling 3e,
voor Foxtrot (nr.6) en de rest.

Boven: Maestro Cavaljos (Giel v.d. Togt) zegeviert
voor Massel T in de New York-prijs op 1-10-1978.

Boven: de Amerikaanse hengst SPEEDY PAY DAY.
hier met zijn trainer Giel van der Togt op de sulky.
Deze import van John Wehnes won o.a. de
Finale Grote Joh. Smit-prijs en Alkmaars Sprintkampioenschap
in 1979 en Wolvega's Grote Sprintersprijs in 1980.

Boven: Welcome Jacky en M. v.d. Togt bezig aan hun
ereronde na de winst in de Sweepstakes Merries in 1983.

Boven: Welcome Jacky en Giel v.d. Togt poseren
trots na de zege in de Sweepstakes Merries 1983.

Boven: Bij het afscheid van Jan Wagenaar in Groningen op
24 oktober 2010 stuurde Giel van der Togt de duosulky,
waarop de maestro zat. Een uur later nam Giel na een
aanvaring met de juryleden zelf ook definitief
afscheid van de sport.....

Voor de pagina van Felix in onze Hall of Fame.
Click hier